Sevimli hayaller ve
ciddi hayaller olarak. Mesela her gece yatağa yattığımda Şebnem Ferah’la
buluşunca neler söyleyeceğimin provasını yapmak ve her zaman en iyisini aramak
ciddi hayallerimdendir… ama sevimli hayallerimi de hiçbişeye değişmem. Çünkü
onlar bir milyon baloncuk gücündedir. En sevimli hayalim yavru baykuş sevmektir
mesela. Bence dünyanın en sevimli yaratıklarıdır yavru baykuşlar. Diğer
sevimlilere gelince… Bigün mutlaka birinin kafasını yuvarlak bi pastanın içine
gömmek isterim, böyle kafasından iyice bastırarak ağzı yüzü pasta olsun ve
bende hohoh diye güleyim. Bunu isterim. Sonra bir avea bayiine girip ‘oh be!’
diye bağırıp, hiç bişey olmamış gibi ordan çıkmak da çok sevimli bi hayalimdir.
Ya da kamil koç’a girip en ciddi tavrımla ‘Kamil burada mı?’ demek… kesinlikle
çok eğlenceli olur. Bir diğer sevimliyi bir çok kez gerçekleştirmiş olsam da
yine de paylaşmak istedim. En büyük eğlencelerimden biri derste bi sessizlik
olduğunda hocaya ‘biz artık kalkalım’ demektir. gerçekleşmesi en zor sevimli
hayalimse: Gerçek hayatta da yaşadığım olaylara uygun fon müziği çalsa keşke.
Herkes duyabilse. Ağladığımda Cem çalsa mesela, kızdığımda Şebnem.. son olarak
da müzikallerde olduğu gibi herkes durup dururken şarkı söyleyerek oynasın
isterim. Mesela yolda giderken göbekli ve bıyıklı amcalar, yaşlı teyzeler,
çocuklar… herkes kareografiye uygun dans etsin. Hep beraber eğlenelim bi
kerecik de olsa. Sonra da hiç bi şey olmamış gibi yolumuza devam edelim. Ne güzel
olmaz mıydı tüm bunlar olsa? ehiehi
like butonu yok buralarda
YanıtlaSil