Bir gün sandın değil mi?

Bu yazıyı ne zamandır yazmak istiyordum. Ama kendimi hiçbir zaman yeterince bilgili hissetmedim. 365 gün bu işin içinde olan kadınlar da vardı. Yazmak bana düşer miydi emin olamadım. En sonunda denemeye karar verdim. Belki onların sesini sana ileten bir araç olurdum. Belki sen sandığın kadar bilmiyordun bu konuları. Okumaktan zarar gelmez. 8 Mart ve kadın hakkında anlatılacak çok şey var ama ben çoğunluğun bilmediği şeyler anlatmak niyetindeyim.

Annem ya da tanıdığım birkaç kadın gibi bu işin içinde istediğim kadar yer alamasam da, bildiğim ve araştırdığım şeyleri senle paylaşmak istiyorum. Öncelikle ‘kadınlar günü mü emekçi kadınlar günü mü?’ adlı tartışmayı aydınlığa kavuşturmak isterim. Karanlıkta kalmasın. ‘DOĞRUSU EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜDÜR ONUN!’ diye hava atan erkeklere de buradan şinanay olsun.

Bak dostum, herkesin bildiği gibi kadınlar gününün meydana çıkış şekli; 129 kadın işçinin, daha iyi çalışma koşulları için grev yaparken polisin müdahalesi ve barikatlardan kaçamaması nedeniyle yanarak ölmesidir. Daha uzun bilgi için çok basit bir kaynak önereceğim sana:

http://tr.wikipedia.org/wiki/D%C3%BCnya_Kad%C4%B1nlar_G%C3%BCn%C3%BC

Türkiye’de ise ilk 1921 yılında ‘emekçi kadınlar günü’ adında kutlanmaya başlamıştır. Şahsi fikrim şudur: Mantıklı düşündüğün zaman emekçi olmayan kadın yoktur. Emekçi kadınları sadece işe gidip, genellikle hizmet sektöründe gözünde canlandırdığına ben adım gibi eminim. Yazının amacı bu yanlışlarını yüzüne çarpmak. Affet.

Bir kadının ‘emekçi’ olması için işe gitmesi gerekmez. Çocuğuna ve ya çocuklarına bakan, onları okuldan alıp bir de üstüne akşam yemeğini yetiştiren kadın da emekçidir. Okulda dirsek çürüten genç kadınlar da emekçidir. Şirketlerde sırf kadın olduğu için müdür unvanı alamayan ve bunun mücadelesini veren kadın, sokaklarda hakkını arayan yaşlı teyze de. Babası ayyaş olduğu için annesi temizliğe giden ve evdeki iki kardeşine bakan küçük kadın da emekçidir. Otobüste tacize uğramamak için kendine en uygun yeri arayan kadın da emekçidir. Bu kadınlar, dünya kadınları… Hepsi emekçidir. Herkes bir şeyler için emek verir. Herkesin bir amacı, bir tutkusu ve bir yaşam sebebi vardır. Doğal olarak bugün Kadınların Günüdür. Çünkü emekçi olmayan kadın zaten yoktur. Emekçi Kadınlar Günü hizmet sektöründe olmayan kadınları ötekileştirip, yok sayma kisvesiyle erkekler tarafından uydurulmuş gereksiz bir vurgulamadır. Artık doğrusunu biliyorsun.

Değinmek istediğim bir diğer konu da günü birlik feministler, günü birlik şiddete üzülenler, günü birlik maskeler takıp; ölümlere de, yenilgilere de, şiddetlere ve tecavüzlere de aynı cümlelerle, aynı paylaşımlarla üzülen iki yüzlüler. Evet iki yüzlüler. Bugün 8 Mart ve ben bu örnek üzerinden ilerlemek istiyorum. Facebook’umda en az on erkek Nazım’dan Kadınlarımız şiirini paylaşmasa, en azından sadece bugün paylaşmasa; samimiyetlerine biraz olsun inanabilirdim. Çünkü benimle meydanlarda yürümediler. ‘Erkek şiddet uygular’ dediğimde, ben uygulamıyorum diye savunmaya geçen kişi de flört şiddeti uyguluyordu oysa ki. Ben şiddete karşıyım, kadın hakları varavörö diyen adam, karısının ekonomik özgürlüğü olsun istemiyor. Bunlar hep ironi işte bebeğim.

He bir de göbeğimi hoplata hoplata güldüğüm bir gözlemimi senle paylaşacağım. Şu ünlüleri kılıktan kılığa sokuyorlar ya her 8 Mart’ta. İnan ki bu trajikomik durum karşısında artık üzülemiyorum bile. Gülüyorum yani. Geçen gün Hülya Avşar ve diğer bilumum saçma sapan ünlünün, şiddete uğramış kadınların temsili makyajlarını yaptırıp Mehmet Turgut’a poz verdiğini gördüm. Bugünse dört-beş ünlü erkeğin rujlu, sutyenli, hamile (ne hikmetse kadını sadece bunlar temsil ediyor) şekilde yine Mehmet Turgut’a poz verdiğini fark ettim. Mehmet Turgut bu işle hayatını kurtarmış anlaşılan. Çünkü fotoğrafçılık böyle bir şey değil mi? Yaptığın işin toplumsal veya seksist yönünü düşünmüyorsun, sen sadece para ne kadar ona bakıyorsun Mehmetcim :(

Böyle bir projeye ihtiyaç varsa, insanların yüzüne bir şekilde gerçekleri çarpmak istiyorsa medya, benim bir önerim var. Sadece 8 Mart olmamak koşuluyla; her şiddet uygulayan, karısını-sevgilisini-kız kardeşini öldüren erkeklerin temsili profili oluşturulsun. Ve bu ‘düşünceli’ erkek ünlülerimiz, katillerin ve şiddet yanlısı pisliklerin pozunu versinler. Bak o zaman nasıl etki yaratıyorsun. Bak o zaman bülten bülten, gazete gazete ve twitter, facebook gibi sosyal mecralarda görünmek istemeyen öküzler kadınlara zarar verebiliyor mu. Şiddet oranlarını gel o zaman tartışalım seninle sayın medya.

Son olarak şu ‘AİLE İÇİ ŞİDDET’ ve bakanlığın isminden ‘KADIN’ı sildiren erkek egolarından bahsetmek istiyorum. Bu erkek güruhu düşünüyor ki; ‘biz sadece evli olan kadınları göstermelik koruyalım, boşandırtmayalım ama sığınma evleri yapalım, onlar da işe yaramasın ama, kullanılmasın, amaç boşandırtma değil daha çok çocuk. Çocuk yapsınlar araları düzelir. Üç tane yapsınlar, beş tane yapsınlar. Yaşasın Türklerin gücü!’

Bir bakanlığın ismi nasıl ‘aile ve sosyal politikalar bakanlığı’ olur onu da ayrı bir yazımda tartışacağım ama işin şu garip yanına değinmek istiyorum: devlet, şiddeti sadece aile içinde uygulanan bir şey sanıyor arkadaşlar :)))))))) sadece evli kadınlar şiddet görüyor sanılıyor ve sadece o kadınlar için koruma programları var. Şiddetin de sadece fiziksel şiddet yönünden haberdarlar devlet büyüklerimiz. He bir de bu adamların benden en az 20-30 yaş büyük olduklarını unutmayalım :))))))  (KIÇIYLA GÜLDÜ)

Biraz uzun oldu, daha da uzatasım vardı ama bir anda yüklenmek istemedim. Benden sıkıl istemedim sevgili okur. Gel yine burada beraber çay içelim istedim.

Yazımı da güzel bir kadının bugün yazdığı yazısından bir bölümle bitireyim: ‘Dünyadaki bütün kadınların kadınlar günü kutlu olsun. Dünyanın bütün günleri kadınların olsun.’ –ağlayankadın.

tabii ki bunu dinlemeden ölme.